Joris Maat
16 jaar

Wanneer je op het kantoor aan de Edisonweg zit heb je ruim uitzicht op het hele terrein. Ieder vrij uurtje en in de schoolvakanties zien je hem rondlopen in zijn MAAT kleding en met werkschoenen aan, Joris Maat!
Van kleins af aan al wil Joris al vrachtwagen chauffeur worden. Hij weet zelf niet meer precies hoe oud hij was dat hij zeker wist dat dit is wat hij wilde, maar hij weet gewoon niet beter. Het is niet zozeer alleen het rijden, hij vind vooral de vrachtwagen iets machtigs mooi hebben.

Zijn eerste echte rit dat hij heel de dag mee mocht was met de Scania van Job van de Wal, containers rijden. De eerste keer zelf achter het stuur was hij 10 jaar. Er werden foto’s gemaakt van de nieuwe vrachtwagens die aangekocht waren en die moesten op zijn plek gezet worden. Zijn vader (Arie Maat) had hem beloofd dat wanneer ze een keer op een groot afgesloten terrein waren hij het wel eens mocht proberen met de vrachtwagen.

Dat had Joris natuurlijk onthouden dus zodra ze het afgesloten terrein opreden vroeg hij aan zijn vader wanneer hij mocht rijden. Kruip maar achter het stuur zei zijn vader. Joris starten de wagen en reed zo in een keer weg zonder ook maar aan zijn vader te vragen waar wat zat of hoe de vrachtwagen werkte. Dus Arie vroeg hem hoe hij nu precies wist wat hij moest doen om weg te rijden. Zijn antwoord was; dat zie ik toch gewoon als ik met jou mee rij of met een chauffeur. Deze uitspraak doet Arie nog steeds glimlachen.

Joris zelf kan het zich ook nog heel goed herinneren. Hij vond het wel spannend, want hij stak maar net boven het stuur uit, maar vond het niet eng. Inmiddels rijd hij weg met alle gemak in alle vrachtwagens weg. Of het nu een schakelbak of automaat is. Met of zonder trailer, daar draait hij zijn handen niet voor om.

De toenmalige directeur van de Mercedes vestiging kwam juist op het moment dat Joris aan het rijden was het terrein oprijden en vond het zo gaaf dat Joris in de vrachtwagen achter het stuur zat dat hij dit op film vastgelegd wilde hebben. Geen punt voor Joris die reed gewoon nog een rondje op het terrein. Hij vertelde wel aan zijn vader dat hij het lastig vond toen ze vroegen wat hij van de vrachtwagen vond. Want hij wilde netjes blijven, maar Scania is zijn favoriete merk en niet Mercedes. Heerlijk toch?!
Dit filmpje circuleert nog steeds rond bij Mercedes. Wanneer collega’s die er werken aangeven dat het lastig is om chauffeur te worden laten ze dit filmpje zien. Als hij het toen kon moeten jullie dit als volwassenen zeker kunnen.

Joris vind het meerijden met de jongens super, maar steekt zijn handen al vanaf de lagere school ook uit de mouwen. Hij doet klusjes in de werkplaats, helpt laden en lossen en staat in de wasstraat de chauffeurs te helpen met het wassen van de vrachtwagens. En natuurlijk rijd hij dan met veel plezier de vrachtwagens de werk- en wasplaats in en uit. Steven de Kloe (monteur bij MAAT) kent hij heel zijn leven al en heeft hem veel geleerd in de werkplaats. “Ik wil graag allemaal weten hoe het werkt en zit en niet alleen maar in een vrachtwagen stappen en dan van A naar B rijden.” Zo heeft Steven mij bijvoorbeeld geleerd hoe ik trailers moet aan en afkoppelen en hoe de rollerbank voor het keuren werkt. Gewoon alles eigenlijk…

Wanneer hij een rit mee gaat met chauffeurs dan let hij ook altijd goed op hoe alles werk. Zo leert hij ook veel van Sven Jongeneel (chauffeur). Laatst moesten ze hoogwerkers laden en dat is natuurlijk heel wat anders dan containers opladen. Het komt dan heel precies en moeten de heftrucks op een juiste manier met de kettingen vastgezet worden. Onderweg als bijrijder verveelt hij zich nooit. Er is van alles te zien onderweg, ik heb mijn telefoon en onderweg kom je nog wel eens collega’s tegen, het sfeertje is gewoon altijd leuk.

Inmiddels is Joris al met heel wat chauffeurs meegereden. Naar Polen, Spanje en Frankrijk. En niet alleen met MAAT chauffeurs. Hij regelt altijd zelf wanneer hij mee kan. Zo komen ze hem soms ook van school halen als het zo uit komt. En heel soms ‘vergeet’ hij het wel eens thuis te melden en apt hij zijn moeder in het vroegste van de ochtend dat hij zojuist is opgehaald voor een ritje met de vrachtwagen wat hij zelf geregeld had. Joris lacht erbij wanneer hij dit vertelt, maar vertelt er ook bij dat hij dat niet meer moet doen. Zijn moeder was toch wel heel ongerust…

Het liefst was Joris gelijk na de lagere school in de werkplaats gaan werken en dan zodra hij oud genoeg was zijn rijbewijs zo snel mogelijk te halen en de weg op te gaan. Toch zit hij nu op het scheepvaart en transport college in Rotterdam. Dat vind hij prima zegt hij, maar daarna gaat hij zo snel mogelijk het werk- en leertraject in tot hij zijn vrachtwagen rijbewijs heeft. Bij de vraag of hij dat bij MAAT gaat doen haalt hij zijn schouders op. Hij weet het nog niet, het lijkt hem goed om ook eens ergens anders te kijken en daar dingen te leren.

Als ze maar met Scania’s rijden! Waar de voorliefde voor dit merk vandaan komt weet hij niet precies. Met de paplepel in gegoten denkt hij. Zo is zijn moeder voor Feyenoord en vind zijn vader Scania ook het mooiste merk. Zo gaat dat denk ik zegt hij lachend.

Arie Maat
62 jaar

De geschiedenis herhaalt zich gewoon wanneer Arie begint te vertellen hoe hij enthousiast is gemaakt door ieder vrij uurtje met zijn Ome Adrie ( Maat sr.) mee te gaan.
Adrie Maat was 16 jaar toen Arie Maat (vernoemd naar opa oprichter MAAT) geboren werd.

Arie logeerde al bij oma in de Zeevaartstraat in het klapbed op de zolder naast ome Adrie toen die nog thuis woonde. Auto’s stonden in de Cortgene geparkeerd en dan wandelde wij die kant op. Adrie deelde werk in en ik reed graag met chauffeur mee.

Zelf woonden wij in Zwijndrecht naast Euser en daar kwamen de vrachtwagens altijd voorbij en stond ik al op de bank voor het raam te kijken. Ik vond de vrachtwagens groot, stoer en er kwam een fantastisch geluid uit. De liefde voor dat geluid is er overigens nooit uitgegaan. Tijdens het eerste afspraakje met mijn vrouw reden we door de Maastunnel en toen moest toch echt een raampje even open om het geluid van die V8 te horen die ook in de tunnel reed. Jaren later moesten we dat ook voor Joris doen en toen hebben we daar hartelijk om moeten lachen.

Arie ging al bij de bouw kijken van de Ampére straat wanneer hij logeerde bij Ome Adrie en tante Diny en toen de opening starten. Toen Arie 12 jaar was stond hij al met oranje overal aan de Ampére straat te helpen om de heftrucks te repareren.


Hij ging als snel mee op de vrachtwagen met Reinier Fransen, Arie Race en Leen mee rijden. Toen hij 14 was reed hij met auto’s van Nedstaal naar Kloos met een aanhanger erachter. Adrie Maat zei: ga jij dat maar even doen. Dat liet ik mij natuurlijk geen tweede keer zeggen. Natuurlijk waren dat ook hele andere tijden. Ik reed rond met zuurstof en die rolde wij zo van de bak af. Tegenwoordig heb je hier complete handboeken en voorschriften voor hoe je dat moet doen.

Arie is van de LTS naar de MTS richting auto techniek gegaan en kwam bij werktuig bouw terecht. Hier lag zijn interesse totaal niet. Hij spijbelde dan ook regelmatig en stond onder de brug te wachten om dan met de vrachtwagens mee te kunnen rijden Toen hij in dienst ging heeft hij al rijbewijzen gehaald. Lekker makkelijk zo had hij gelijk alles binnen.

Zijn eerste werkgever was Best Barendrecht DAF dealer. Chauffeur wilde hij niet worden want hij was veel meer geïnteresseerd in de techniek.
Vanuit huis werd er sterk geadviseerd om niet het familiebedrijf in te gaan. Erg jammer vond hij dat want hij had het prima naar zijn zin bij Ome Adrie. Natuurlijk had hij zelf ook wel het idee dat het goed was om ook buiten bekende MAAT omgeving wat te leren.
Als leerling monteur een jaar gezeten toen naar Scania gegaan en daar is het echt zijn merk geworden. Ze zaten toen beter in elkaar en doen dat nu nog! Vind Arie.

Uit zijn ‘reguliere baan’ was hij in zijn vrije tijd en iedere zaterdag altijd nog bij MAAT te vinden om te rijden en te repareren mooie combinatie. Toen kwam er een vacature voor monteur vrij bij MAAT. Het was toen nog niet een volwaardige afdeling techniek het waren kleine reparaties voor transport en grote reparaties gingen naar de dealer.

Aparte afdeling geworden techniek rond 1998. De Klerk was overgenomen en samen met die monteurs is er een afdeling opgericht. Heftrucks zat toen ook nog aan de Edisonweg en ze repareerde inmiddels ook voor derden.Inmiddels is Arie Service Manager van de werkplaats en vind dit nog steeds de juiste keuze die hij heeft gemaakt. Dat zijn oom ook zijn werkgever is geworden heeft hij niet zo ervaren. Dit ging vrij natuurlijk in de samenwerking.

Dat voor Joris al heel jong vrachtwagens alles was en dat hij hier continue in wilde zitten of op de heftruck rond wilde rijden verbaasde hem niets. Tuurlijk hebben wel meer jongens van die leeftijd dat, maar Joris toch altijd wel een tandje meer dan leeftijd genoten. Toen hij drie was kreeg hij een skelter BMW3 en die had hij al heel snel op zijn kop staan omdat hij eraan wilde sleutelen i.p.v. in rijden. De nieuwsgierigheid begon toen al.

Hij is heel leergierig op dat gebied en pikt alles heel snel op. Je ziet ook dat hij er gevoel voor heeft. Hoe hij kan inparkeren en aankoppelen kunnen sommige collega’s nog wat van leren. Je kan namelijk wel heel veel aanleren, maar sommige dingen moeten gewoon in je zitten en dat is bij hem duidelijk zo. Zo ging hij hier ook met stuurtrailers aan de gang en vraagt hij ook hulp want hij wil graag alles leren. Op school werken ze met een hoogbouwtruck en hij mag hier als enige in rijden. Daar draait hij zijn hand niet voor om natuurlijk.

Toen wij in Kopenhagen op vakantie waren was het een hoog Scania gehalte en dan noemt hij moeiteloos alle types op inclusief alle details. Net een wandelende reclamefolder!

Natuurlijk is het super als je al zo jong precies weet wat je wilt. Mijn vader was computer programmeur, maar daar had ik helemaal niets mee.

Carina en ik vinden het wel belangrijk dat Joris eerst een gedegen opleiding volgt, want je weet natuurlijk nooit hoe het leven loopt. Of zelfs misschien eerst wat anders probeert dan chauffeur te zijn, maar of hij daar ook in af te remmen is betwijfelen wij. We adviseren hem zeker eerst ergens anders starten met werken en te kijken hoe het daar is. Daar word je nooit dommer van. Dat is ook met stage adressen, eerst ergens anders voor je bij MAAT start.

Of ik trots ben op Joris, ja natuurlijk! Hij is veel bij mij in de buurt en het is voor mij bekend terrein wat hij doet en kan ik beter beoordelen dat het wel heel knap is wat hij al weet en doet op deze leeftijd. Ook hoe hij zich al jaren staand houd tussen alle volwassen terwijl hij van tiener, naar puber, naar volwassenheid gaat.
Maar ik ben ook heel trots op onze dochter Benthe! Als ik zie wat zij allemaal moet leren en met hoeveel enthousiasme zij haar opleiding volgt dan heb ik daar ook zeker veel respect en bewondering voor.

Doe vooral wat je zelf wil en waar je dat wil doen.

Fotocredit Cees van der Wal en privé collectie