IN DE SPIEGEL
AD Dordtenaar november 2016
Arjan Maat (45)
Elke week houden wij een regio- of stadgenoot een spiegel voor. Wat ziet hij of zij? Bevalt het spiegelbeeld? Vandaag: Arjan Maat, algemeen directeur van MAAT uit Alblasserdam.
Paspoort
Geboren: 1971 in Alblasserdam
Opleiding: mavo, MBO Jan Backx (nu STC)
Loopbaan: planner en algemeen directeur
Privé: getrouwd, drie dochters
Wat ziet u als u in de spiegel kijkt?
,,Ik zie een positieve man met ongelofelijke drive, die zijn werk goed indeelt en geniet van elke dag.’’
Wat is MAAT voor een bedrijf?
,,Dit is een echt familiebedrijf. Mijn opa startte in 1934. Hij was molenaar in het dorp. Met de vrachtwagen bracht hij meel rond. Maar hij werd steeds vaker gevraagd voor andere vrachten zoals staal, touw en ankers voor de scheepsbouw. Zo is het begonnen. Mijn vader stapte er in toen hij 18 was. Ik op mijn beurt nam het bedrijf in 2008 van mijn vader over. Precies aan het begin van de crisis. We waren net met de nieuwbouw bezig. Moet je voorstellen, 6.000 vierkante meter loods en nul opdrachten.’’
Niet echt een fijne start. Niet overwogen om er gelijk maar weer mee te stoppen?
,,Nee, dankzij mijn diabetes pakte ik door. Die ziekte heb ik sinds m’n 18de. En daar kom je ook nooit meer vanaf of de medische wetenschap moet een wonder verrichten. Vanaf het moment dat ik wist dat ik het had, heb ik geleerd om tegenslagen positief te benaderen.’’
Hoe is die ziekte ontdekt?
,,Ik was 18 en woog 48 kilo. Veel te licht, maar ik wist niet precies hoe dat kwam en was al regelmatig naar de dokter geweest, die dacht dat het met de pubertijd te maken had. Op een skivakantie in Oostenrijk zakte ik weg en raakte ik bijna in coma. Daar ben ik in Zell am See in het ziekenhuis terecht gekomen. In dat ziekenhuis kreeg ik meteen de juiste medicijnen Wat een effect had dat! Ik had me een jaren niet zo goed gevoeld. Ik dacht, dat wil ik elke dag wel. Toen was wel duidelijk dat ik diabetes had. Een vervelende ziekte, maar goed mee te leven.’’
En dat heeft uw leven veranderd?
,,Ik heb geleerd om door te zetten. Ik heb ook m’n bescheidenheid opzij gezet. Mijn vader is een bescheiden mens. Het was de tijd dat je op grond van je blauwe ogen en een goed verhaal een lening bij de bank kon krijgen. De wereld is veranderd, harder geworden. Als je in die hardheid je bedrijf verder kan uitbouwen tot een gezonde onderneming die 180 mensen op de loonlijst heeft, dan mag je daar best trots op zijn.’’
Uw opa zat in deze sector, net als uw vader. Maar wilde u zelf wel als derde generatie in dit bedrijf aan de slag?
,,Ik was 13 jaar en zat op de mavo. Toen wist ik het: in dit bedrijf wil ik werken. Zonder bedenkingen. Na schooltijd zat ik bij de mannen van de planning. Ik vond het spannend om te zien hoe ze routes uitzetten en problemen oplosten.’’
En na de school meteen aan de slag bij MAAT?
,,Had gekund, maar ik vond dat te makkelijk. Ik werkte eerst met heel veel plezier bij RTT (nu heet dat bedrijf Hoyer). Daarna zes jaar bij De Klerk Transport (inmiddels onderdeel MAAT). Een klassiek transportbedrijf in een oude boerderij. Daar was het niet zo moeilijk om processen te verbeteren. Pas daarna ging ik bij MAAT werken.’’
U hebt ook een broer. Wilde hij ook niet aan het roer van MAAT staan?
,,Alexander is vier jaar jonger. Hij is ook aandeelhouder waardoor hij ook nauw betrokken is bij het bedrijf. Maar hij heeft niet de ambitie directeur te zijn. Hij is facilitair manager bij MAAT. Dat gaat uitstekend zo.’’
En uw vrouw? Ook werkzaam bij MAAT?
,,Linda werkt als juridisch secretaresse op een advocatenkantoor. Het is een bewuste keuze om niet samen bij MAAT te werken. Anders dreigt het gevaar dat MAAT het enige is waar je over denkt en praat. Natuurlijk is zij wel mijn klankbord en een enorme steun achter de schermen. Daardoor heb ik de ruimte om dit bedrijf te runnen en mij daarbuiten ook nog in te zetten voor andere maatschappelijke activiteiten.’’
Maar dat staat los van de positie van vrouwen in dit mannenbolwerk?
,,Een paar jaar terug waren er nog niet heel veel functies binnen ons bedrijf ingevuld door vrouwen. De transport en logistiek is een echte mannenwereld. Inmiddels hebben wij meer vrouwen in dienst waaronder in de staf, administratie, planning en zelfs een vrouw als chauffeur op onze truck. Er werken hier ook complete gezinnen. Ook voor de vrouwen thuis zijn we actief. Vorig jaar hadden we een lady’s day. Konden de echtgenotes,vriendinnen, moeders en dochters van de medewerkers op de heftrucks en vrachtwagens rijden. Dat is meer dan alleen maar ‘fun’. De vrouw achter de man in ons bedrijf is van cruciaal belang en die betrekken wij dan ook zoveel als mogelijk bij ons familiebedrijf.’’
U bent ook voorzitter van voetbalvereniging Alblasserdam. U heeft het nog niet druk genoeg?
,,Ik heb altijd bij vv Alblasserdam gevoetbald. We zijn als MAAT ook al jaren hoofdsponsor. Vier jaar geleden was de vereniging technisch failliet. Had te maken met een hoge schuld en een belastingclaim en een penningmeester die meer aan zijn eigen portemonnee dan aan die van de vereniging dacht. Er kwam daarna een nieuwe voorzitter, maar die haakte al snel weer af. Toen vroegen ze of ik het wilde doen. Mensen in mijn omgeving raadden het af vanwege het hoge afbreukrisico. Ik heb het toch gedaan. Samen met een hagelnieuw bestuur en een externe financiële man maakte ik een plan om de enorme schulden aan te pakken en een nieuwe organisatie neer te zetten. Dat is gelukt.’’
Wat was het geheim achter de wederopstanding van VV Alblasserdam?
,,Ik ben in hart en nieren een Feyenoord-supporter. Ik vind Feyenoord een goed voorbeeld van hoe je zo’n club moet leiden en schuld moet saneren. Voetbal is emotie, maar je moet met visie een doel voor ogen nemen en je daar dan tussentijds niet meer vanaf laten brengen. Vasthouden aan je koers dus. Dat doen ze bij Feyenoord, bij MAAT en nu ook bij VV Alblasserdam.’’
Gaat goed samen die liefde voor voetbalvereniging Alblasserdam en Feyenoord?
,,Heel veel mensen van MAAT hebben iets met Feyenoord en vv Alblasserdam. Deze twee voetballiefdes gaan goed samen. Vak K bij Feyenoord is de plek waar ik tweewekelijks zit met 56 vrienden en vriendinnen van MAAT en hun kinderen.’’
Het bedrijf van nu is wel iets anders dan die ene vrachtwagen waarmee uw opa als molenaar dag en nacht onderweg was.
,,Ik hoop dat er daar boven ‘iets’ is en dat mijn opa vanuit de hemel kan zien dat z’n kleinkinderen op de goede weg zitten.’’
